Vandaag bezoek gehad van een jonge dame die zei: ´Nunca he visto algo tan bonito en mi vida…´ dat betekent: ik heb in mijn leven nog nooit zoiets moois gezien. Als dat geen compliment is?!
Later kwam er een hele lieve vrouw naar mijn waaiers kijken en zij vertelde mij dat zij het zo leuk vond dat ik zo creatief ben en dat zij ook nog met zoveel dingen bezig is. Nu is zij bezig met haar bucket list: een reis in haar eentje maken. De dame is 80 en ziet eruit alsof ze 60 is!!!! Niet gelogen. Een creatieve geest! En zij zei: ik moet iedere dag tenminste een reden gehad hebben om te kunnen lachen. Anders is het leven niet goed. Mooi mens!
Vanmorgen was er een onderwijzer met een groep ukken van een jaar of 7. Hij wees naar het bordje boven aan de trap: Taller de los Artistas en vertelde over hetgeen daar gebeurt. Laat ik nou net mijn waaier beneden zitten te schuren in het zonnetje. Ik liet hen mijn waaier zien en dat vonden ze geweldig. De docent deed leuk mee. Daarna gingen ze weer…. Dag Michelle, dag mevrouw…. Lief!
Tussentijds ijverig doorgewerkt aan mijn houten waaier. Het is toch serieus goed nadenken voordat je teveel afzaagt ofzo. Daar word je dan echt niet blij van. Maar vandaag de ´espigas´ uitgezaagd. Een link werkje, want oh oh, het hout… is het te droog dan barst het zo en vliegen de splinters je om de oren. Is het te vochtig dan is het lastig zagen. Maar het ging prima. Toen weer schuren natuurlijk. Daarna nog maar eens de boel weer aan het spijkertje gelegd en het patroon erop gelegd, want het is mij eerder overkomen dat de waaier ´wijder´ was gaan liggen en dan klopt het weer niet met de stof. Alhoewel dat aan te passen is. Maar toch wil ik bij het oorspronkelijke idee blijven. Daarna de ruitjes erop getekend om die uit te zagen: ´calado´ heet dat. Ook lastig om te doen. Je moet er gaatjes in boren om de zaag er vervolgens in te kunnen doen en dan te gaan zagen, want je kunt niet aan de buitenkant beginnen.
Vandaag meer dan 50 bezoekers gehad.
Op de terugweg Melele tegen gekomen. Zij was medestudente op de Escuela de Arte. Zij is er helaas al heel snel mee gestopt. Zij werd oma en dat slokte heel wat van haar tijd op.
Later kwam er een hele lieve vrouw naar mijn waaiers kijken en zij vertelde mij dat zij het zo leuk vond dat ik zo creatief ben en dat zij ook nog met zoveel dingen bezig is. Nu is zij bezig met haar bucket list: een reis in haar eentje maken. De dame is 80 en ziet eruit alsof ze 60 is!!!! Niet gelogen. Een creatieve geest! En zij zei: ik moet iedere dag tenminste een reden gehad hebben om te kunnen lachen. Anders is het leven niet goed. Mooi mens!
Vanmorgen was er een onderwijzer met een groep ukken van een jaar of 7. Hij wees naar het bordje boven aan de trap: Taller de los Artistas en vertelde over hetgeen daar gebeurt. Laat ik nou net mijn waaier beneden zitten te schuren in het zonnetje. Ik liet hen mijn waaier zien en dat vonden ze geweldig. De docent deed leuk mee. Daarna gingen ze weer…. Dag Michelle, dag mevrouw…. Lief!
Tussentijds ijverig doorgewerkt aan mijn houten waaier. Het is toch serieus goed nadenken voordat je teveel afzaagt ofzo. Daar word je dan echt niet blij van. Maar vandaag de ´espigas´ uitgezaagd. Een link werkje, want oh oh, het hout… is het te droog dan barst het zo en vliegen de splinters je om de oren. Is het te vochtig dan is het lastig zagen. Maar het ging prima. Toen weer schuren natuurlijk. Daarna nog maar eens de boel weer aan het spijkertje gelegd en het patroon erop gelegd, want het is mij eerder overkomen dat de waaier ´wijder´ was gaan liggen en dan klopt het weer niet met de stof. Alhoewel dat aan te passen is. Maar toch wil ik bij het oorspronkelijke idee blijven. Daarna de ruitjes erop getekend om die uit te zagen: ´calado´ heet dat. Ook lastig om te doen. Je moet er gaatjes in boren om de zaag er vervolgens in te kunnen doen en dan te gaan zagen, want je kunt niet aan de buitenkant beginnen.
Vandaag meer dan 50 bezoekers gehad.
Op de terugweg Melele tegen gekomen. Zij was medestudente op de Escuela de Arte. Zij is er helaas al heel snel mee gestopt. Zij werd oma en dat slokte heel wat van haar tijd op.